Οι μαθητές έγραψαν για την τηλεκπαίδευση...
Από τους μαθητές των τμημάτων Β1 και Β2
Θετικά :
Ένα καλό είναι πως δεν χρειάζεται να ξυπνάμε πολύ νωρίς και, αφού ντυθούμε, να πρέπει να περπατήσουμε με τη βαριά τσάντα στην πλάτη μέχρι το σχολείο. Επίσης, αφού είμαστε σπίτι, δε χρειάζεται να φοράμε την κουραστική μάσκα που δυσκολευόμαστε όλοι στην χρήση της ή να κρατάμε τις αποστάσεις.
Δε χρειάζεται να κουβαλάς βιβλία, να φοράς μια μάσκα για πολλές ώρες ή να περπατήσεις μέχρι το σχολείο σου, επειδή το σχολείο σου είναι απλά ένα πρόγραμμα στη συσκευή σου!
Μπορώ να τρώω και να πίνω νερό την ώρα του μαθήματος, έχω όλα τα βιβλία μαζί μου και δε χρειάζεται να πάω στο σχολείο για να παρακολουθήσω τα μαθήματα - που δεν αντέχω το κρύο - οπότε το να μην πηγαίνω στο σχολείο τον χειμώνα είναι κάτι που με χαροποιεί!
Τα θετικά για εμένα είναι ότι μπορώ να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω μέσα στην τάξη, για παράδειγμα να κάτσω πιο άνετα, να τσιμπήσω κάτι να φάω, να παρακολουθήσω το μάθημα καλύτερα, καθώς δεν θα ακούω ψίθυρους από τα υπόλοιπα παιδιά και δε θα μου αποσπούν την προσοχή οι φωνές των παιδιών από το προαύλιο, τα οποία έχουν γυμναστική.
Ακόμη τα διαγωνίσματα δεν είναι πολλά και είναι και πιο εύκολα, γιατί, άμα ξεχάσουμε κάτι, μπορούμε να βρούμε την απάντηση στο βιβλίο.
Αρνητικά:
Πρώτα απ' όλα δε μου αρέσει που είμαι μακριά από τους φίλους μου και τους συμμαθητές μου, αλλά και ακόμα από το ίδιο το σχολείο.
Τα μαθήματα πλέον έχουν πάρει μια άψυχη μορφή. Τα γκρι κουτάκια με τα ονοματεπώνυμά μας έχουν πάρει μια μόνιμη θέση στην όραση μας.
Όταν έχουν όλοι κλειστή την κάμερά τους, είναι σαν να μιλάς στον υπολογιστή και όχι σε κάποιον άνθρωπο.
Δεν υπάρχει έλεγχος για το τι κάνουν οι μαθητές στη διάρκεια του μαθήματος σε σχέση με τη φυσική παρουσία των μαθητών στην αίθουσα του σχολείου.
Μου πονάει το κεφάλι, γιατί κάθομαι όλη μέρα μπροστά από μια οθόνη για την τηλεκπαίδευση, το φροντιστήριο κ.λπ.
Ενώ παλιά δεν ήθελα να ακούσω τη λέξη σχολείο, τώρα δε θέλω να ακούσω για υπολογιστές και τηλεκπαίδευση.
Μέχρι και τα δημοτικά έκλεισαν από το χιόνι και εγώ είχα μια ελπίδα ότι μπορεί να μας κλείσουν λόγω υπερβολικής χρήσης του υπολογιστή. Αλλά πού;
Ίσως, εάν δεν ήμασταν σε καραντίνα, ίσως τότε να ήταν καλύτερα τα πράγματα, γιατί θα μπορούσαμε και να ισορροπήσουμε τις ώρες, βγαίνοντας και λίγο έξω να δούμε το φως του ήλιου, μιας και δεν είμαστε βαμπίρ ακόμα…
Αρχικά, η τηλεκπαίδευση μου είχε φανεί συναρπαστική, αλλά τώρα τη βαριέμαι και την απεχθάνομαι.
Παρόλα αυτά όμως που έφερε η τηλεκπαίδευση, μού έμαθε να εκτιμώ το σχολείο - κάτι που δεν έκανα παλιότερα. Και ελπίζω, όταν ξαναξεκινήσει, να είμαι πιο συνεπής στα μαθήματα.
Δεν έχω παράπονα από το μάθημα και πώς γίνεται. Όλοι μας προσπαθούμε για το καλύτερο. Αλλά η αλήθεια είναι πως το μάθημα στο σχολείο είναι το καλύτερο.
Μα
μπορεί, νομίζεις,
να συγκριθεί η δια ζώσης εκπαίδευση με αυτή; Δε νομίζω… Όμως δεν είναι μόνο
αυτό. Είναι η έλλειψη παρουσίας ενός αληθινού ανθρώπου.
