Cause I’m
pretty when I cry…
Cause Ι’m pretty when I cry… παίζει το τραγούδι της Lana.Το ακούω και συμφωνώ μαζί του, όχι με το όμορφη, με το κλάμα. Τα δάκρυα αρχίζουν να κάνουν αιφνιδιαστικά την εμφάνισή τους στα μάτια μου και τους επιτρέπω την …έξοδο, να κυλήσουν. Σκέφτομαι, γιατί να το κάνω αυτό στον εαυτό μου; …Γιατί, γιατί που θα μείνουν αναπάντητα. Που δεν πρόκειται να αποκαλυφθούν ποτέ.
Κάθομαι μπροστά στην μπαλκονόπορτα και βλέπω τον θλιβερό καιρό να με παροτρύνει στο mood του. Δεν αντιστέκομαι. Τον αφήνω να με παρασύρει. Κάποιες φορές νιώθω αδύναμη να κάνω τα πάντα. Προσπαθώ να αποφύγω αυτές τις σκέψεις και σηκώνομαι και παίρνω το βιβλίο μου. Χάνομαι μέσα του. Κάθε φορά που διαβάζω βιβλία χάνω την επικοινωνία με το περιβάλλον και δημιουργώ τον δικό μου κόσμο. Κάποιες φορές ξεχνιέμαι σε αυτόν και αργά θυμάμαι να γυρίσω στην πραγματικότητα. Μου αρέσει όλο αυτό που πλάθω. Είναι μόνο για εμένα. Μέσα εκεί δεν υπάρχουν προβλήματα και χάλια συναισθήματα. Τώρα το ρεπερτόριό μου αλλάζει mood:
