ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Από την Έρη Μαμάτσιου
Την Τετάρτη 10 Απριλίου, τα παιδιά του
Ειδικού Γυμνασίου-Λυκείου ΄Ανω Κώμης μάς υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκαλιές στο
χώρο του σχολείου τους, έχοντας προετοιμάσει δράσεις βασισμένες στο πρόγραμμα
της συνεκπαίδευσης. Έτσι, το σχολείο μας ανταπέδωσε την επίσκεψη του Ειδικού
Σχολείου, που είχαν πραγματοποιήσει τα παιδιά της ΄Ανω Κώμης στο δικό μας
σχολείο λίγους μήνες πριν. Υλοποιήθηκαν για ακόμη μια φορά δραστηριότητες
μουσικής και κίνησης, γυμναστικής, ζαχαροπλαστικής, αλλά και ζωγραφικής. Καθώς
οι ομάδες ήταν μεικτές, οι σχέσεις των παιδιών δυνάμωσαν ακόμη περισσότερο και
ενισχύθηκαν σε σχέση με την προηγούμενη φορά, όπως και ήταν αναμενόμενο. Μετά
το τέλος των δραστηριοτήτων αυτών, τα παιδιά απόλαυσαν τις λιχουδιές που έφεραν
όλοι, μαθητές και καθηγητές, αλλά και τις νοστιμιές που
έφτιαξε η ομάδα
ζαχαροπλαστικής σε ένα πάρτι με
χαρούμενη μουσική και πολύ χορό.
Το Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο Λύκειο ΄Ανω
Κώμης έχει τόσο διαφορές, όσο και ομοιότητες με τα υπόλοιπα σχολεία. Αρχικά, ως
επαγγελματικό λύκειο έχει ειδικότητες, όπως για παράδειγμα φυσικοθεραπεία,
πληροφορική, αλλά και γεωπονία. Η φοίτηση στο γυμνάσιο αλλά και στο λύκειο
διαρκεί για μία επιπλέον σχολική χρονιά σε σχέση με τα υπόλοιπα σχολεία. Το
σχολείο διαθέτει όλες τις ειδικότητες καθηγητών και, επιπλέον, ειδικό βοηθητικό
προσωπικό. Όσον αφορά στους καθηγητές, το μόνο παράπονο που υπήρχε ήταν ότι η
πλειονότητα των καθηγητών δεν ήταν μόνιμα διορισμένοι, αν και, σύμφωνα με τους
υπεύθυνους φορείς, θέσεις για μόνιμους διορισμούς θα ανοίξουν πολύ σύντομα.
Πριν την αποχώρηση μας, καταφέραμε να
πάρουμε μια συνέντευξη από τη διευθύντρια του Ειδικού Γυμνασίου-Λυκείου της ΄Ανω
Κώμης κ. Σκαμπαρδώνη Ελένη:
Στην
ερώτησή μας, ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως σχολείο,
η διευθύντρια μάς απάντησε πως, παρότι
τα προβλήματα είναι πολλά, το σχολείο συνεχίζει να παλεύει για τους μαθητές
του. Η συμβολή του Δήμου Κοζάνης είναι αξιοσημείωτη, όμως δεν επαρκεί, καθώς
θα πρέπει να μεριμνήσει το κράτος
σε μεγάλο βαθμό. Σύμφωνα με την κ. Σκαμπαρδώνη, οι περισσότεροι γονείς
είναι συνεργάσιμοι, δυστυχώς όμως κάποιες από τις βασικές ανάγκες του σχολείου
δεν μπορούν να καλυφθούν παρά μόνο από το κράτος.
Το πρόβλημα,
για παράδειγμα, που αντιμετωπίζει όχι μονάχα το ειδικό σχολείο της ΄Ανω Κώμης,
αλλά και όλα τα Ειδικά Σχολεία της χώρας είναι η έλλειψη προσαρμοσμένης
εκπαίδευσης για τους μαθητές. Δηλαδή, το
Υπουργείο Παιδείας δεν έχει φροντίσει στο να καλυφθεί αυτή η ανάγκη κι έτσι οι
μαθητές διδάσκονται με τα ίδια βιβλία που έχουμε κι εμείς.
Μια
επιπλέον πληροφορία που πήραμε για τα μελλοντικά σχέδια του Συλλόγου Γονέων του
σχολείου είναι η κινητοποίησή τους για να δημιουργήσουν μια Κοινωνική
Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.), η οποία θα βοηθήσει ευάλωτες κοινωνικές
ομάδες να αποκατασταθούν επαγγελματικά στο μέλλον. Το σχέδιο αυτό, σύμφωνα με
τη διευθύντρια, έχει ήδη αρχίσει να δρομολογείται, όμως μάλλον δεν θα
ολοκληρωθεί όσο γρήγορα θα ήθελαν, εξαιτίας της μεγάλης γραφειοκρατίας που
υπάρχει.
Όταν ρωτήσαμε τη διευθύντρια ποια ήταν η γνώμη
της όσον αφορά στις δράσεις συνεκπαίδευσης, ακούσαμε κατά βάση τα πολλά οφέλη
που έχουν για τους μαθητές. Το πιο
σημαντικό ίσως από όλα αυτά είναι ότι τα παιδιά βγαίνουν από την κλειστή τους
κοινωνία και διευρύνουν τους ορίζοντες τους, όπως και τον κοινωνικό τους κύκλο.
Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο δεν κλείνονται στον εαυτό τους, απομονωμένοι από
τους υπόλοιπους, αλλά ο κόσμος γύρω τους μαθαίνει να αποδέχεται την
διαφορετικότητά τους. Έτσι, αντί για την απομόνωση, έχουμε την αγάπη και, αντί
για τον φόβο, έχουμε την αποδοχή. Συγκεκριμένα, η φράση που χρησιμοποιήθηκε από
την κ. Σκαμπαρδώνη ως προς το τι μας μαθαίνει η συνεκπαίδευση ήταν: «Να
σεβόμαστε τον άνθρωπο».
Φεύγοντας
ήμασταν φυσικά γεμάτοι με αμέτρητη αγάπη και πλήρως ικανοποιημένοι για τη
μοναδική αυτή ευκαιρία, να γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα αυτά τα παιδιά. Τέλος,
ευχαριστούμε για την υπέροχη, γεμάτη θέρμη, υποδοχή που λάβαμε και ελπίζουμε να
καταφέραμε να κάνουμε τα παιδιά να νιώσουν το ξεχωριστό αυτό συναίσθημα, που
μας έκαναν να νιώσουμε κι εμείς για δεύτερη φορά.
