Παράδοση και πολιτισμός
προέρχεται από την οικογένεια και γενικά από τους προγόνους μας, οι οποίοι μας κληροδότησαν ήθη, έθιμα, αξίες και αντιλήψεις.
Κάθε άνθρωπος προήλθε από κάποιον άλλον, κάθε γλώσσα
μπορεί και να μοιάζει με κάποια άλλη, κάθε κτήριο έχει παρόμοια μορφή με κάποιο
άλλο και γενικά στη ζωή πολλά πράγματα είναι όμοια με άλλα. Όμως, αν
αναλογιστούμε, κάθε παράδοση είναι διαφορετική, με τα δικά της ιδιαίτερα και
μοναδικά χαρακτηριστικά. Αν ρωτήσετε έναν συγγενή σας, για παράδειγμα τους
παππούδες σας, είμαι σίγουρη πως με πάρα πολλά επιχειρήματα θα σας πείσουν πως
υπάρχει παράδοση και μάλιστα είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή. Ζούμε σε μία χώρα, που όπως γνωρίζετε, ήδη από πολύ παλιά δημιούργησε
έναν λαμπρό πολιτισμό, ο οποίος έχει μείνει μέχρι σήμερα γνωστός και είναι θαυμαστός
από όλο τον κόσμο. Αγάλματα, αγγεία, έργα τέχνης γενικά, χοροί, μυθολογία, λογοτεχνία,
μουσική, ολυμπιακοί αγώνες, επιστήμες είναι μερικές από τις λέξεις που στο
παρελθόν, στο παρόν και εύχομαι και στο μέλλον μας θυμίζουν τι σημαίνει
πολιτισμός της χώρας μας.
Δυστυχώς πολλές φορές τυχαίνει να ακούω απόψεις
σχετικά με αυτά τα δύο θέματα που πολύ με στεναχωρούν. Είναι αδιανόητο και κατ’
εμέ απαράδεκτο να μην ξέρουμε γεγονότα και συμβάντα που σημάδεψαν τη χώρα μας,
πώς ξεκίνησε ο πολιτισμός μας και το χειρότερο να μην σεβόμαστε τις παραδόσεις
μας. Θεωρώ πως, αν δεν μάθουμε να σεβόμαστε πρώτα τα δικά μας πολιτιστικά
στοιχεία, δεν θα μπορέσουμε ποτέ ούτε να δεχθούμε τις παραδόσεις και τον
πολιτισμό κάποιου άλλου λαού, ούτε να απαλλαγούμε από τον ρατσισμό, τις
προκαταλήψεις, τον φανατισμό και τα στερεότυπα. Εγώ προσωπικά είμαι περήφανη
για την καταγωγή μου, για τον πολιτισμό που δημιούργησε η χώρα μου και βέβαια
για όλα αυτά που μου μετέφεραν οι πρόγονοι μου. Εύχομαι στο μέλλον όλα αυτά να
μεταφερθούν από γενιά σε γενιά και θα ήθελα πολύ να γνωρίσω, να μελετήσω και να
μάθω για τις παραδόσεις και τον πολιτισμό άλλων χωρών.
