Ερώτηση στο κείμενο του Ν. Καζαντζάκη
"Η νέα παιδαγωγική"
Από τη Βαρβάρα Παπαϊορδανίδου
Πρώτη μέρα στο σχολείο
και η καρδιά χτυπά δυνατά
καθισμένος στο θρανίο
να κοιτάζω τα παιδιά.
Μπαίνει ο δάσκαλος και στέκει
από τον πίνακα μπροστά
κρύος ιδρώτας διατρέχει
όλο το σώμα μου με μια.
Το χαμόγελό του όμως
κι η γλυκιά του η φωνή
γαληνεύει την ψυχή μου
και ευθύς με συγκινεί.
Τελικά δεν ήταν τόσο
δύσκολο και τρομερό
αντιθέτως είναι κάτι
ωραίο και πολύ καλό.
Σεπτέμβρης
Από τον Θανάση Στεργίου
Οι δρόμοι γεμίζουν παιδιά
πρόσωπα σοβαρά, πρόσωπα γελαστά,
περπατούν αργά, περπατούν βιαστικά,
είναι αμίλητα, μιλάνε δυνατά, γελάνε.
Τα σχολεία γεμίζουν παιδιά
το καλοκαίρι μας αποχαιρετά
ο ήχος του κουδουνιού αντηχά στην πόλη
χαρά, δημιουργία, προσπάθεια, αγωνία...
