Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014


ΠΕΡΙ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ
ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΔΙΪΣΤΑΝΤΑΙ


 
Από Καραστέργιου Κυριακή

   Ευεργεσία είναι η ανιδιοτελής προσφορά στο κράτος ή σε κάποιον ιδιώτη, σημαίνει
ανιδιοτέλεια, αλληλεγγύη, φιλότιμο και φιλοπατρία.
   Στο πέρασμα των χρόνων υπήρξαν πολλοί ευεργέτες, άλλοι μεγάλοι και γνωστοί , άλλοι λιγότερο γνωστοί αλλά το ίδιο σημαντικοί. Ακόμη από την εποχή του Μεγάλου Βασιλείου και νωρίτερα υπήρξαν ευεργέτες. Ο ίδιος με τα ίδια του τα χέρια έκτισε τη Βασιλειάδα που περιείχε ορφανοτροφεία, σχολεία, νοσοκομεία και οίκους ευγηρίας. Αργότερα την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης πολλοί Έλληνες έδωσαν την περιουσία τους, ακόμη και την ίδια τους τη ζωή για την ελευθερία όλου του έθνους. Ίδρυσαν τη Φιλική Εταιρεία, με κίνδυνο της ζωής τους λειτουργούσαν τα «Κρυφά Σχολειά» και πολεμούσαν χωρίς να τους ενδιαφέρει για τον εαυτό τους. Ερχόμαστε στο σήμερα, οι ευεργέτες έχουν ελαχιστοποιηθεί, όμως υπάρχουν άνθρωποι που κρατούν ζωντανό το θεσμό. Για παράδειγμα οι Γιατροί του Κόσμου, η UNISEF, ο Σύλλογος Ελπίδα του οποίου η πρόεδρος κ. Βαρδινογιάννη αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση με τις ενέργειες που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Πολλά κτήρια στις μέρες μας έχουν ονόματα ευεργετών όπως το Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», το «Ζάπειο», το Νοσοκομείο παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», το «θωρηκτό «Αβέρωφ» και άλλα πολλά που δεν μου φτάνει το χαρτί να γράψω. Βέβαια πρέπει να αναφέρω ότι ευεργεσίες στην Ελλάδα δεν έκαναν μόνο οι Έλληνες της χώρας μας, αλλά και οι ομογενείς του εξωτερικού και άλλοι που ήταν απλά φιλέλληνες.
   Οι εποχές που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι πολύ δύσκολες και δεν δίνουν κίνητρο για ευεργεσίες. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα και ακόμη λιγότεροι αυτοί που είναι πρόθυμοι να διαθέσουν χρόνο και χρήματα για να ασχοληθούν με «φιλανθρωπίες». Στο άλλο άκρο είναι κάποιοι «ευεργέτες» οι οποίοι χρησιμοποιούν τη φιλανθρωπία ως «βιτρίνα» για την απληστία και τη συνεχή τους δίψα για πλούτη και καλή φήμη. Κατά τη γνώμη μου εάν η ευεργεσία αρχίσει να γίνεται με ανιδιοτέλεια χωρίς κάποιοι να προσπαθούν να κερδίσουν από αυτό, ο κόσμος θα γίνει ωραιότερος και οι πιο αδύναμοι θα έχουν κάπου να στηριχθούν. Βέβαια για να συμβούν όλα αυτά πρέπει να βοηθήσει και το κράτος. Με τις σωστές ενέργειες και τη συνεργασία κράτους - πολίτη θα επιτευχθούν πράγματα που κανείς δε φανταζόταν ότι θα γίνουν. Τώρα λοιπόν που τα πράγματα στα οικονομικά παρακμάζουν, η ευεργεσία είναι πράξη καίριας σημασίας. Το θέμα είναι ότι για να γίνεις ευεργέτης, πρέπει να είσαι ταπεινός και πάνω απ’ όλα να αγαπάς να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να τιμάς την πατρίδα και τη σημαία της χώρας σου.
   Τέλος, για να γυρίσουν οι πανανθρώπινες Ελληνικές αξίες, πρέπει όλοι να βάλουμε ένα λιθαράκι σ’ αυτό το κτίσμα των αξιών. Μόνο εάν συνεργαστούμε όλοι θα καταφέρουμε κάτι καλό για μας.

Από Λάππα Δημήτρη

    Στις μέρες μας είναι αντιληπτό πλέον ότι οι σχέσεις μεταξύ των πολιτών και του κράτους έχουν διαρραγεί κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και επομένως της δυσπιστίας που τρέφει ο κόσμος για την τρέχουσα κυβέρνηση αλλά και τις αμφιβολίες που έχει για το μέλλον. Γι’ αυτόν το λόγο ο λαός έχει στραφεί σε λύσεις όπως είναι οι ευεργεσίες, περιμένοντας μια απάντηση να έρθει ως μάννα εξ ουρανού. Μπορούν όμως στην πραγματικότητα οι φιλανθρωπίες και οι αγαθοεργίες να σώσουν τον κόσμο;
   Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι ακόμα και στο παρελθόν όταν οι λαοί υπέφεραν και έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης ο μόνος τρόπος διαφυγής ήταν η επανάσταση. Αυτό γιατί η επανάσταση προβάλλει και γεννά νέες ιδέες, οι οποίες είναι πηγή έμπνευσης ακόμα και στις μέρες μας. Ιδέες  και πεποιθήσεις όπως ισότητα, δικαιοσύνη, δημοκρατία επικρατούσαν στην γαλλική και ρωσική επανάσταση . Ο παγκοσμίως γνωστός Τσε Γκεβάρα έκανε τον δικό του αγώνα για να αλλάξει τον κόσμο, παραμερίζοντας την περιουσία της οικογένειάς του. Δεν στράφηκε στην ευεργεσία αλλά στον αγώνα για ανατροπή του άνισου συστήματος, καταλήγοντας νεκρός λόγω των ιδεών του.
   Πέρα βέβαια από τους επαναστάτες υπάρχουν και γνωστοί ευεργέτες. Σε αυτούς συγκαταλέγεται ο Αβέρωφ με καταγωγή το Μέτσοβο, ο οποίος ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής, κάνοντας μεγάλη περιουσία. Στη συνέχεια έκανε σημαντικές δωρεές, η πιο γνωστή απ’ τις οποίες σε μας είναι σίγουρα το Μετσόβειο  Πολυτεχνείο. Το ζήτημα που τίθεται όμως σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πόσο καθαρά και τίμια με τη δουλειά τους έβγαλαν αυτά τα λεφτά οι ευεργέτες.
   Παραπάνω αναφέρθηκα σε ιδέες και αξίες όπως ισότητα , δικαιοσύνη και δημοκρατία. Η τελευταία για παράδειγμα γεννήθηκε και άνθησε στην Ελλάδα. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έδιναν μεγάλη βάση στην δημοκρατία και στην μόρφωση. Ένας μορφωμένος λαός όμως ξέρει να διεκδικεί το δίκιο του και να παλεύει για μια καλύτερη ζωή. Δυστυχώς για κάποιους οι λέξεις πάλη και διεκδίκηση δεν ταιριάζουν με την ευεργεσία, την φιλανθρωπία , την αγαθοεργία.
   Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μια σύνοψη των θεμάτων. Η γνώμη μου είναι ότι ο κόσμος δεν πάει μπροστά με τις ευεργεσίες και τις φιλανθρωπίες. Κανένας λαός δεν κέρδισε τίποτα με τις αγαθοεργίες. Το σύστημα το οποίο βιώνουμε χρειάζεται ριζικές αλλαγές ή πιο εύστοχα μια ανατροπή. ‘Όλα αυτά θα έρθουν μόνο με την μαζική επανάσταση των λαών και όχι με τις χριστιανικές αντιλήψεις και φιλανθρωπίες.