e-4o

ΤΟ 4ο 

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 

ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

 Από Ζιώγα Θωμαή

   Την Τετάρτη 14/5 το σχολείο μας επισκέφτηκε την έκθεση για την Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία στα Κοίλα. Εκεί μας ξενάγησαν τρεις ξεναγοί και μας έδειξαν τις εκπληκτικές αρχαίες εφευρέσεις.

    Η κούπα του Πυθαγόρα ήταν μία από τις  ιδέες-εφευρέσεις εκείνης της εποχής που μας εντυπωσίασαν. Γεμίζοντας το κύπελο, όπου μέσα υπάρχουν 2 σωληνάκια το ένα μέσα στο άλλο και χαραγμένη μια γραμμή στην κούπα εκεί που αρχίζει το σωληνάκι, μπορούσε κάποιος να πιει  κρασί μέχρι το όριο . Όμως εάν γινόταν άπληστος και ξεπερνούσε το όριο, όλο το υγρό θα χυνόταν έξω και το ποτήρι θα άδειαζε. Πιστεύω πως όλοι συμφωνήσαμε, πως αυτή ήταν μια ευφυέστατη ιδέα του Πυθαγόρα, που μάθαινε στους ανθρώπους πως όταν κάποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα!!

  Η Λακωνική Σκυτάλη ήταν ένας περίπλοκος αλλά παράλληλα εκπληκτικός τρόπος διάδοσης μηνυμάτων μεταξύ δύο ατόμων, κόβοντας απλά ένα ξύλο  στη μέση. Όποιος ήθελε να στείλει το μήνυμα τύλιγε δέρμα γύρω από το ξύλο και στη συνέχεια έγραφε οριζόντια το μήνυμα και μετά έδινε το δέρμα στον αγγελιοφόρο να το παραδώσει. Έτσι αν αυτό το μήνυμα έπεφτε σε εχθρικά χέρια, να μην μπορεί κανείς να το διαβάσει εκτός από τον παραλήπτη, που θα δέσει το δέρμα στο ξύλο που έχει το ίδιο πάχος με το ξύλο του αποστολέα, άρα τα γράμματα θα είναι σωστά τοποθετημένα. Είναι φανταστικοί οι τρόποι που χρησιμοποιούσαν ώστε να μείνει ένα μήνυμα κρυφό.

   Ο «υδραυλικός τηλέγραφος» του Αινεία, ήταν η εφεύρεση που μας άφησε όλους με ‘’το στόμα ανοιχτό’’. Ο τηλέγραφος βρίσκονταν σε μεγάλο υψόμετρο και ήταν ένα δοχείο γεμάτο με νερό και πάνω σ' αυτό ένα κομμάτι φελλός με μία ράβδο με διάφορα μηνύματα καρφωμένα, πχ ‘’φτάνουν οι εχθροί’’. Όποιος ήθελε να στείλει μήνυμα, σήκωνε έναν  πυρσό. Πολλά χιλιόμετρα μακριά οι παραλήπτες με την ίδια ακριβώς κατασκευή πλάι τους, σήκωναν πυρσό για να δείξουν πως τους βλέπουν. Οι πομποί και οι παραλήπτες άνοιγαν  ταυτόχρονα μια μικρή βρυσούλα που υπήρχε στο κάτω μέρος του δοχείου. Έτσι το νερό χύνονταν και ο φελλός με τα μηνύματα κατέβαινε, ώσπου ο πομπός να ξανασηκώσει τον πυρσό. Τότε ο δέκτης έκλεινε τη βρυσούλα και κοιτούσε ποιο μήνυμα έστελναν. Ήταν εκπληκτικό καθώς το ποσοστό επιτυχίας, της διάδοσης του σωστού μηνύματος, ήταν 100%.

   Αυτές είναι ελάχιστες από τις αξιοθαύμαστες εφευρέσεις που είδαμε σ’ αυτήν την έκθεση και άφησαν καθηγητές και μαθητές έκπληκτους. Κατά την γνώμη μου αυτή η επίσκεψη ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ακόμα και για κάποιους μαθητές που αρχικά αμφέβαλλαν, καθώς  δεν συνάντησα κάποιον που να μην  ενθουσιάστηκε έστω και με μία από τις εφευρέσεις.

Πληροφορίες για το Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας εδώ.

Φωτογραφίες από την επίσκεψη εδώ.